νόμευσις

νόμευσις, ἡ (Μ) [νομεύω]

επικαρπία ενός πράγματος η οποία παραχωρείται σε κάποιον μετά από κατάσχεση, επειδή ο ιδιοκτήτης τού χρωστά χρήματα.